Escape room w ramach projektu mPotęga
Jako nauczyciel często zastawiam się, co zrobić aby wzbudzić w uczniach motywację wewnętrzną do pracy, do aktywnego udziału w lekcji. A gdyby tak zajęcia zamienić w przygodę? Każde dziecko lubi gry i rywalizację, działanie i troszkę tajemnicy. A więc należy tak zrobić, aby te wszystkie elementy znalazły się na zajęciach.
Przygotowałam zajęcia dla uczniów klasy IV-VI w ramach projektu mPotęga w formie "odwróconego escape roomu". Escape room, jest dosyć popularną za oceanem rozrywką i coraz większa popularnością cieszy się również w Polsce. Jest to zabawa na kształt gry terenowej, podchodów i rozwiązywania zagadek na czas. Reguły zabawy są dosyć proste: zamknięci w pomieszczeniu gracze, mają tylko jedno zadanie – uciec z pokoju. W klasycznej wersji muszą zmieścić się w określonym czasie. Oczywiście wydostanie się z pokoju wiąże się z przejściem szeregu różnego rodzaju łamigłówek i zadań, a każda kolejna to wskazówka do upragnionego wyjścia. Wystarczy znaleźć klucz. Idea mojej zabawy była taka: uczniowie, aby móc pozostać w szkole na wspólnym noclegu i zabawach, musieli rozwiązać przygotowane zadania i uzyskać klucz do sali, w której będzie odbywał się nocleg.
Uczniowie rozwiązywali zadania, a po poprawnym rozwiązaniu każdego zadania otrzymywali literkę. Największym zaskoczeniem było to w jak bardzo różny sposób nasi uczniowie myślą i jak niekonwencjonalnie mogą podejść do rozwiązywania zadań. Na koniec gry uczestnicy ze zdobytych literek musieli ułożyć hasło, będące kluczem do zwycięstwa - miejscem ukrycia klucza. Podpowiedzi – wskazówki do zadań, były ukryte w różnych miejscach sali.
Obserwując zaangażowanie uczestników, tempo pracy to był strzał w dziesiątkę! Każda z grup chciała jak najszybciej zdobyć tajne hasło do znalezienia , a przy okazji kształtowali takie kompetencje jak analizowanie, wnioskowanie i wyciąganie wniosków oraz współpracę w grupie. Zabawa była przednia a mobilizacja uczestników maksymalna. Jak już dawno temu powiedział klasyk: „…zaangażuj mnie, a zrozumiem i nauczę się”.
Natomiast po uzyskaniu klucza przez wszystkie grupy rozpoczęło się przygotowywanie do kolacji i wspólnego noclegu. Chociaż noclegiem to trudno nazwać, ponieważ uczniowie raczej niewiele czasu przeznaczyli na sen. A wspólny nocleg był możliwy dzięki wsparciu pani Marty Sobańskiej, która czuwała również nad bezpieczeństwem uczniów.
Opracowała p. Aneta Różańska
